Sergio Fajardo po ogłoszeniu swojego startu w wyborach prezydenckich: „Wygram, przełamując polaryzację”.

Po sformalizowaniu swojej kandydatury na prezydenta – trzeciej z rzędu – były burmistrz i gubernator Sergio Fajardo rozmawiał z EL TIEMPO o zamiarze kandydowania w wyborach do Casa de Nariño. Twierdzi, że po rządach Ivána Duque i Gustavo Petro nadszedł czas na centrum.

„ Mam takie samo przekonanie i więcej energii niż 25 i pół roku temu ” – zapewnia. Odnosząc się do potencjalnych sojuszy, zaznacza, że czas na przemyślenie i omówienie tego tematu nadejdzie pod koniec roku, ale na razie skupia się na własnej kampanii.

Po pierwsze, muszę nadal powtarzać i mieć nadzieję, że życie da Miguelowi Uribe szansę na powrót do zdrowia i zaangażowanie się w politykę. Musimy wspierać jego rodzinę. Spotkałem się z Miguelem Uribe około cztery miesiące temu. Niewątpliwie mamy różnice i rozbieżności w poglądach politycznych, ale on jest osobą poważną, uprzejmą, pełną szacunku i głęboko zaangażowaną politycznie. To dobry człowiek. Atak wywołuje niepewność co do tego, co się stanie , czy coś takiego może się powtórzyć, co się za tym wszystkim kryje. Byłem za granicą, w terenie, i to wymaga silniejszej ochrony dla tych z nas, którzy prowadzą kampanię.

Nie chcę spekulować na ten temat. Byłem obiektem spekulacji w ramach mojej kariery politycznej. Zawsze powtarzałem i nadal powtarzam, że każdy ma prawo do sprawiedliwego, bezstronnego procesu i do zapewnienia mu niezbędnych gwarancji. O to proszę wszystkich i siebie. Mam nadzieję, że dadzą mu wszelkie gwarancje, że proces będzie sprawiedliwy.

Nie ma powodu, by nie ufać pracy Rejestru. Rejestrator podniósł poziom dyskusji i bardzo dobrze poradził sobie z tym, co zrobił Prezydent, co jest niegodne Prezydenta, co jest niebezpieczne, biorąc pod uwagę, że robi to Prezydent. Prezydent jest odpowiedzialny za codzienne podkładanie bomby w ramy instytucjonalne. Te ramy instytucjonalne są silne, ale szkody, jakie wyrządza, podejrzewając je o podważanie, są bardzo poważne. Prezydent Kolumbii, którym będę w przyszłym roku, musi zadbać o poszanowanie orzeczeń instytucji, ich ochronę, poszanowanie zasady trójpodziału władzy i zapewnić wszelkie gwarancje demokracji w Kolumbii.

Nie sądzę, ale to część codziennej rozmowy. Zadają mi to pytanie każdego dnia w różnych kręgach. Pytanie jest zasadne, bo słucha się pana Alfredo Saade, sposobu, w jaki mówi, tego, co mówi, jako jednej z trzech osób rządzących krajem. Prezydent Petro, minister Armando Benedetti i Saade rządzą dziś Kolumbią . Zróbcie mi przysługę, ta trójka przewodzi losom naszego kraju, mówiąc całkiem poważnie. Prezydent Petro przestał rządzić dawno temu; teraz jest w polityce.

Interpretuję dzisiejszy nastrój Kolumbii. Dlatego musimy zrozumieć tę podróż, zrozumieć, dlaczego powinniśmy skorzystać z trzeciej okazji, by zaangażować się w politykę. Dwadzieścia pięć lat temu, wraz z grupą ludzi w moim mieście, Medellín, podjęliśmy decyzję o udziale w polityce poza tradycyjnymi strukturami. Zbudowaliśmy ruch obywatelski, zmieniliśmy oblicze polityki, wzięliśmy udział w wyborach, doszliśmy do władzy i dzięki tej władzy przekształciliśmy Medellín. To ten sam duch, który mam dzisiaj, to samo przekonanie o polityce. W 2018 roku prawie; w 2022 roku fatalnie. W 2026 roku życie stawia nas na czele tych, którzy wykazali się spójnością i konsekwencją. Mamy zdolność, by zjednoczyć Kolumbię pośród strachu, gniewu i niepewności. Potrzebuje ona lidera takiego jak ja, zdolnego do mobilizacji, budowania i przezwyciężania polaryzacji.

Każdy etap ma swoje momenty. Mój różni się od wszystkich innych, z podstawowych powodów. To jest mój trzeci. Moja kampania przechodzi przez różne etapy. Pierwszy zakończył się sukcesem, ponieważ udało nam się odzyskać równowagę. Po porażce wyborczej w 2022 roku musieliśmy odzyskać równowagę; prowadzimy w sondażach. Zamknęliśmy ten pierwszy etap, prezentując naszą kandydaturę 20 lipca, w inny sposób. Jestem zaskoczony odzewem, jaki mieliśmy od czasu ukazania się tego filmu. Teraz idziemy naprzód, a to oznacza prowadzenie innej kampanii, a nie patrzenie z boku.

Ta umowa nie zawiera tego warunku. Nie oznacza to, że nie da się tego zrobić, ale nie zobowiązuje żadnej partii do poparcia konkretnego kandydata na prezydenta.

W takim kontekście prowadzenie kampanii dla wielu osób jest bardzo trudne. 40 lub więcej osób zbiera podpisy. Ja zbierałem podpisy dwa razy. Poszedłem do Kolumbii i zebraliśmy podpisy, ale bez płacenia, rozmieszczając zespół wolontariuszy w całym kraju, co jest naszą wielką siłą. Zbieranie podpisów jest ekscytujące i bardzo trudne. Są kandydaci, którzy nigdy nie byli na ulicy, którzy nie rozmawiali o niczym więcej niż o dwóch, trzech powierzchownych sprawach. Są też kandydaci, którzy wierzą, że ten, kto krzyczy najgłośniej, gwarantuje bezpieczeństwo, że trzeba krzyczeć i obrażać, żeby pokazać, że jest się silnym i odważnym. Wszystko to jest częścią tej sytuacji. Ta kampania jest więc bardzo trudna i będzie bardzo trudna dla wielu osób.

W grudniu znów mnie przesłuchują i pytają, jak idzie i co myślę. Odpowiadam. Nie rozglądam się na boki, nie wdaję się w kłótnie. Teraz idę naprzód, nie rozglądając się na boki i nie rozpraszając się. W polityce atakuje się z obu stron i wielu chce, żebyś skonfrontował się z drugą stroną. Nie tracę na to czasu; wiem, dokąd zmierzamy i idzie nam dobrze.

Burmistrz Medellín, gubernator Antioquii, zaczynający od zera, bez żadnych politycznych patronów, pieszo, bez kupowania głosów, prawie prezydent Kolumbii, a spójrzcie, jak nam idzie w sondażach. To niesamowite. Oczywiście, że przyniosło to rezultaty; teraz muszę się uczyć, dopracowywać, życie nas uczy. Mam to samo przekonanie i więcej energii niż 25 i pół roku temu.

Ze mną przegrają. Zobaczą, co zrobią, kogo zaatakują, ale to wiele mówi. To świat polaryzacji, a tego właśnie chcą niektórzy. Polaryzacja oznacza bycie przyjacielem lub wrogiem, a ktokolwiek jest wrogiem, wchodzi w język wojny i musimy atakować, gdzie wszystko jest dozwolone. Nie wierzę w to; nigdy w to nie wierzyłem i nie będę. Myślę, że to najgorsza rzecz, jaka może się przydarzyć Kolumbii, a już widzimy, jak wygląda sytuacja w tym kraju. Nic dobrego z tego nie wynika; korupcja i niepewność rosną. Wygram, przełamując polaryzację, która powstała w Kolumbii. Kolumbijczycy widzieli już wystarczająco dużo. Nie zamierzam nikogo obrażać. Jestem bardzo stary, jestem porządnym człowiekiem i umrę porządnym człowiekiem. Może popełniłem błąd raz czy dwa, ale nigdy więcej. Tego właśnie potrzebuje Kolumbia.

Nie martwcie się o mnie. 7 sierpnia zaproszę was na inaugurację Sergio Fajardo na prezydenta.

Rozmawialiśmy w grudniu. Nie mówię o niej. Zawsze staram się być pełen szacunku, zarówno prywatnie, jak i publicznie; nie mówię o Claudii, ani o jednym, ani o drugim. Nikt nie może przytoczyć moich słów.

Rozmawiałem z bardzo różnymi ludźmi i organizuję indywidualne spotkania, ponieważ w polityce, gdy zgromadzisz więcej niż dwóch polityków naraz, robi się z tego widowisko. Ale kiedy rozmawiasz z kimś, możesz zrobić to inaczej, wiedząc, czy udaje, kalkuluje, czy relacja jest autentyczna. W ten sposób udało mi się poznać wielu ludzi. Z ludźmi, z którymi rozmawiałem, zawsze było to w ramach szacunku i oni mnie wzbogacają. Dlatego mogę powiedzieć, że można zgromadzić ludzi z lewicy, centrum i prawicy. Są wartościowi ludzie w każdym środowisku. Czy będziemy kontynuować to obrażanie, żeby się wyróżnić? Nie tego potrzebujemy.

Nasza kampania jest czysta, transparentna i konstruktywna. Odszukałem pana Antoniego Gutiérreza-Rubí, spotkałem się z nim i wybrałem go, ponieważ uważam go za bardzo dobrego kandydata. Kampania jest odzwierciedleniem tego, kim jestem, a nie tego, czego strateg może lub nie chcieć. To niemądra próba zwrócenia na siebie uwagi, ponieważ stratedzy pracują z wieloma osobami. Wybrałem go i ponoszę odpowiedzialność za wszystkich, których wybieram. Ani jedna osoba, która ze mną współpracowała, nie została skazana za korupcję, a dzieje się tak, ponieważ to ja ich wybieram, ja im przewodziłem i ja ich reprezentowałem. Nie dzieje się to za moimi plecami. Nie wciągam nikogo, żeby mówił mi, jak mam postępować; zasady już istnieją, a kampania jest spektakularna. Lepiej wzbudzać zazdrość niż ją odczuwać, a ten dżentelmen jest nienaganny w swojej pracy.

Niech rządzi transparentnie, rygorystycznie i z myślą o Kolumbii. On odejdzie, a jak dotąd to była zła administracja. Niestety, nie jest już u władzy. Mogę pana prosić o odpowiedzialność wobec Kolumbii, panie prezydencie Petro, ale niczego od pana nie oczekuję.

MATEO GARCÍA I JUAN PABLO PENAGOS

Zastępca redaktora i publicysta polityczny